Ота Крумель

Ота Крумель
ням.: Otto Krümmel
Дата нараджэння	8 ліпеня 1854(1854-07-08)
Месца нараджэння	Быдгашч, Куяўска-Паморскае ваяводства, Польшча
Дата смерці	12 кастрычніка 1912(1912-10-12) (58 гадоў)
Месца смерці	Кёльн, адміністрацыйная акруга Кёльн, Рэйнская правінцыя, Каралеўства Прусія, Германскі рэйх
Грамадзянства	Германія
Род дзейнасці	географ, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера	геаграфія
Месца працы	Універсітэт імя Хрысціяна Альбрэхта Марбургскі ўніверсітэт
Навуковая ступень	доктар навук
Альма-матар	Гётынгенскі ўніверсітэт
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Іаган Готфрыд Ота Крумель (ням.: Otto Krümmel; 8 ліпеня 1854, Экзін, Правінцыя Позен, Германія; цяпер г.Кцыня, Куяўска-Паморскае ваяводства, Наклоўскі павет, Польшча — 12 кастрычніка 1912, Кёльн, Германія) — нямецкі географ.

Біяграфія

Спачатку вывучаў медыцыну, затым прысвяціў сябе геаграфічным і фізічным даследаванням — у Оскара Пешэля ў Лейпцыгу, у Іагана Эдуарда Вапойса і К. Зеебаха ў Гётынгене, у A. Бастыяна і Г. Кіперта ў Берліне.

У 1876 атрымаў вучоную ступень кандыдата навук у Гётынгене, у 1878 годзе там жа абараніў доктарскую дысертацыю па геаграфіі. У 1882—1883 працаваў на Нямецкай марской метэастанцыі ў Гамбургу, дзе займаўся акіянаграфіяй у Георга Ноймаера, што паслужыла стымулам да занятку гідраграфіяй.

Увосень 1883 быў запрошаны прафесарам у Кіль; у 1897—1898 быў рэктарам. Адначасова працаваў дацэнтам у ваенна-марской акадэміі.

У 1889 годзе быў удзельнікам нямецкай экспедыцыі па планктоне ў Атлантычным акіяне. У 1911 годзе стаў прафесарам геаграфіі ў Марбургу.

О. Крумель — выдатны акіянограф і геафізік. Яго выкладчыцкая дзейнасць ахоплівала агульную галіну геаграфічных навук. Асноўны навуковы напрамак — акіяналогія. Чытаў лекцыі таксама па метэаралогіі, кліматалогіі, марфалогіі паверхні Зямлі, антрапагеаграфіі, краіназнаўстве і этнаграфіі. Яго галоўная праца, якая зрабіла яго вядомым ва ўсім свеце — кіраўніцтва па акіянаграфіі. Член геаграфічных Таварыстваў (Берліна, Амстэрдама, Лондана, Рыма і інш.); член Камітэта даследаванняў Нямецкага Мора і Міжнароднага камітэта даследаванняў мора (1899).